Derbi tam bir hayal kırıklığı oldu. Bir tane net durum yok. İki hoca da rakibi uygun tahlil etmiş. Orta alanda rakibi durdurmak için adam adama markaj vermiş. Kazanmak değil de kazanmamak öncelik olmuş. Bütün karşılaşma her iki kadronun orta alanda adeta kıran kırana bir uğraş oldu. Sebeplerine bakacak olursak:
1- Beşiktaş, yanlış bir sistemle oynuyor. Kesinlikle 4-4-2 yahut 3-5-2 oynaması gerekiyor. Bir hocanın en kıymetli özelliği oyuncuların özelliklerine nazaran bir taktik sistem oluşturur. İsmael, 4-3-3 oynattığı sürece sağ kanatta Muleka’dan randıman alamaz. Weghorts ile Muleka kesinlikle çift santrfor oynamalı.
2- Jesus ise oyuncuların özelliklerine nazaran çok hakikat bir sistemle 3-5-2 ile alana çıkıyor. Ve grup tam kapasitesini ortaya koyuyor. Elinde bir yahut iki tane özel yetenekli yaratıcı oyuncu olsa Fenerbahçe açık orta şampiyon olur. Lakin maalesef kolektif ve ekip oyununu en yeterli oynayan gruba karşı rakip birebir direnci gösterdiği vakit elinde çok özel ve yaratıcı Alex, Talisca, Sergen yahut Hami yoksa karşılaşmadan uygun oynayarak beraberlikle ayrılma talihin çok düşük.
3- Beşiktaş’ın kanatları çok güçlü. Ama ne Rosier ne de Muleka’dan ne de soldan Masuaku ve Redmond’tan bir tane orta gelmedi. Hoca, ‘Kardeşim görmüyor musun? Muleka dripling yapar orta yapmaz, Redmond dripling yapar orta atmaz; Weghorts üzere bir golcü nasıl gol atacak? Beşiktaş nasıl kazanacak? Sonuç olarak iki hoca da oyun ideolojisi olarak kaybetmemeyi öncelikli taktik olarak benimsedi ve alana o denli çıktı. Sonuç da onların istediği üzere oldu. Fakat bu ideoloji şampiyon yapmaz.
Lemi Çelik